Kim Clijsters: Belgische tennislegende en moeder die twee comebacks maakte

Kim Clijsters is een naam als een klok in het internationale tennis. De voormalige nummer 1 bij de vrouwen bouwde een glansrijke carrière uit en won veel toernooien. Dit is het indrukwekkende verhaal van de Belgische.

Clijsters werd op 8 juni 1983 geboren in Bilzen. Ze was de dochter van de bekende voormalige Belgische voetballer Lei Clijsters en Els Vandecaetsbeek.

Vader Lei won in 1988 de Gouden Schoen voor de beste Belgische voetballer. Hij had bij winst beloofd een tennisveld te laten aanleggen voor Kim, en zo geschiedde.

Clijsters volgde al tennislessen en kreeg de microbe al snel te pakken. Bij de jeugd was ze een groot talent.

Bij de junioren liet ze van zich spreken op de allergrootste toernooien. Clijsters won Roland Garros en de US Open in het dubbelspel en haalde de finale van Wimbledon in het enkelspel.

In 1997 maakte Clijsters haar debuut op het profcircuit. In het ITF-toernooi van Koksijde bereikte ze als 14-jarige meteen de kwartfinales.

In 1999 maakte de amper 16-jarige Clijsters op Wimbledon haar debuut op een Grand Slam. Ze gooide meteen hoge ogen en bereikte de vierde ronde. Daarin verloor ze van tennisgrootheid Steffi Graf (foto) in twee sets.

Datzelfde jaar boekte Clijsters in Luxemburg de eerste WTA-toernooizege uit haar carrière.

België had Clijsters nu echt leren kennen, en dat leverde haar meteen erkenning op. Ze werd in 1999 uitgeroepen tot Belgische Sportvrouw van het Jaar, een prijs die ze in totaal acht keer zou winnen.

In 2000 raakte Clijsters op de Grand Slams niet verder dan de tweede ronde, maar in 2001 forceerde ze haar grote doorbraak.

Clijsters schitterde op Roland Garros en werd de eerste Belgische die de finale van een Grand Slam bereikte. In de halve finale versloeg ze Justine Henin (foto), dat andere grote Belgische tennistalent.

Clijsters stond in de eindstrijd tegenover de Amerikaanse Jennifer Capriati. De twee tennissters maakte er een ware thriller van, die in de derde set met 12-10 in het voordeel uitdraaide van Capriati.

De finale van Clijsters luidde een gouden tijdperk in voor het Belgische tennis. België won later dat jaar - onder impuls van Clijsters en Henin -  de Fed Cup door in de finale Rusland te verslaan.

Na 'kleine' toernooioverwinningen had Clijsters eind 2002 eindelijk een grote vis beet. Ze won in Los Angeles de Masters door in de finale de ongenaakbare Serena Williams te verslaan. Clijsters zou de Masters ook in 2003 en 2010 op zak steken.

2003 was een uitstekend jaar voor Clijsters, die op alle Grand Slams minstens de halve finales bereikte. In de finales van Roland Garros en de US Open moest ze de duimen leggen voor Henin, maar in augustus werd ze wel de eerste Belgische nummer 1 ooit op de wereldranglijst. Ook in het dubbelspel schitterde ze. Ze won Roland Garros en Wimbledon en voerde de wereldranglijst aan.

Clijsters bleef daarna jagen op haar eerste grandslamzege. In 2004 haalde ze de finale van de Australian Open, maar opnieuw was landgenote Henin te sterk. Blessureleed hield haar dat jaar lang van het tennisveld.

In 2005 was het eindelijk zover voor Clijsters. Na vier grandslamfinales te hebben verloren in haar carrière, voegde ze dat jaar de US Open toe aan haar palmares.

In de finale rekende Clijsters af met de Française Mary Pierce (foto). Het werd 6-3, 6-1.

Clijsters kreeg de jaren daarop af te rekenen met heel wat blessureleed, wat haar aanzette tot een drastische beslissing ...

In 2007 besloot Clijsters om voor de eerste keer haar carrière te beëindigen. Het Belgische tennispubliek treurde om het afscheid van een nationale legende.

Datzelfde jaar nog had Clijsters op privévlak redenen tot vieren. In juli stapte ze in het huwelijksbootje met (ex-)basketballer Brian Lynch. Op 26 februari 2008 kreeg het koppel een dochtertje, Jada. Daar kwamen later nog twee kinderen bij.

Begin 2009 kreeg ze een zware klap te verwerken. Vader Lei overleed na een aanslepende ziekte. Hij werd 52. Maar Clijsters bleef niet bij de pakken zitten.

Na een intense periode maakte ze in maart 2009 bekend dat ze zou terugkeren op het profcircuit. Haar eerste officiële toernooi was dat van Cincinnati.

Clijsters nam dat jaar ook deel aan de US Open en verraste meteen door met een wildcard door te stoten tot in de finale. Daarin stond ze tegenover de Deense Caroline Wozniacki (foto).

Clijsters zette Wozniacki opzij in twee sets en won zo voor de tweede keer de US Open. Ook in 2010 was ze de sterkste in Flushing Meadows, waar ze zich altijd goed leek te voelen.

Clijsters zou in haar carrière in totaal vier Grand Slams winnen. De laatste daarvan pakte ze in 2011, door in de finale van de Australian Open de Chinese Li Na te verslaan in drie sets.

In 2011 schreef Clijsters een stukje tennisgeschiedenis. Ze had al als eerste moeder ooit de US Open gewonnen, maar werd nu als eerste mama de nummer 1 op de wereldranglijst.

In 2012 haalde Clijsters de halve finales op de Australian Open en de kwartfinales op de Olympische Spelen in Londen. In december van dat jaar nam ze echter voor de tweede keer afscheid van het tennis.

Clijsters nam jaren afstand van de sport, tot in 2019, toen ze haar tweede comeback aankondigde.

Die werd echter geen succes. Blessures en de corona-epidemie gooiden roet in het eten, waarna Clijsters in 2022 haar tennisracket voorgoed opborg.

Ondanks haar mislukte comeback blijft Clijsters een levende tennislegende die wordt gezien als een van de beste speelsters van haar generatie. En haar indrukwekkende palmares onderstreept dat alleen maar.