Zenuwslopende Olympische avonturen van Belgen en Nederlanders in Parijs

Hij rijdt alleen op kop met nog 3,7 kilometer te gaan, op weg naar een historische zege in het centrum van Parijs en een tweede gouden medaille op de Olympische Spelen. Dan krijgt Remco Evenepoel een lekke band. De paniek is is voelbaar op tv-schermen in talloze huiskamers. Krijgt hij op tijd een nieuwe fiets en kan hij nog winnen?

Beeld: Sporza, VRT

Renners hebben voor deze wedstrijd geen oortje in en Evenepoel weet niet hoe veel voorsprong hij heeft op zijn achtervolgers. Met een nieuwe fiets en een verbeten trek om zijn mond vraagt hij - nee, eist hij - van de cameraman een indicatie van het tijdsverschil met de nummer twee.

Beeld: Eurosport

Kijkers weten al dat hij ruim een minuut voorsprong heeft. Na een kilometer blllenknijpen weet Evenepoel het ook: hij wordt (weer) Olympisch kampioen.

De showman Evenepoel heeft zo'n comfortabele voorsprong dat hij een vooraf bedachte, epische overwinningspose kan maken zonder dat er achtervolgers in beeld zijn.

Daarna: tranen bij diezelfde eindstreep voor de Eiffeltoren. Het is echt gelukt: tweevoudig Olympisch kampioen, op zowel de tijdrit als de wegwedstrijd.

Ze noemen hem 'Kuifje in Parijs' bij Sporza, de Gazet van Antwerpen en andere media. Zijn wegwedstrijd was dan ook even spannend als de beroemde stripverhalen.

3x400 is afgerond, nu de laatste sprint nog. Femke Bol heeft drie tegenstanders voor zich als ze haar 400 meter - de laatste van de gemengde estafette - inzet.

Dit moment gaat de wereld over. In een fenomenale en schijnbaar moeiteloze eindsprint passeert de Nederlandse atlete haar Belgische voorganger om daarna in de laatste meters fel voorbij de Britse en Amerikaanse sprinters te stuiven. Buitenlandse commentatoren schreeuwen het uit: "Fenkiebooo, Fenkiebooo, FENKIEBOOO!"

De sensationele overwinning is des te verrassend omdat de ploeg van de Amerikaanse Kaylyn Brown de dag ervoor nog het wereldrecord in deze discipline heeft gebroken en de grote favoriet is. Nu ziet ze alleen de rug van Femke Bol.

Scoren in de laatste seconde, in een finale waar Nederland nauwelijks van had kunnen dromen, en tegen thuisland Frankrijk. Het dak gaat eraf als Worthy de Jong aan het eind van de extra tijd de perfecte tweepunter maakt.

De wedstrijd gaat spectaculair gelijk op. Prinses Amalia zit regelmatig met haar handen voor haar gezicht terwijl de koning van Spanje (wél een basketballand) met haar meeleeft.

Nederland wint zijn eerste medaille ooit in het basketbal na een thriller van een finale.

Het is onduidelijk of prinses Amalia De Jong hier feliciteert met zijn overwinning, of dat de atleet Amalia geruststelt nadat de wedstrijd haar bijna een hartverzakking heeft bezorgd.

En dan een ander spannend element in de Parijse Spelen: openwaterzwemmen in een doorgaans zwaar vervuilde rivier. We houden ons hart vast als de triatleten het water in duiken.

Burgemeester Anne Hidalgo had een paar dagen vantevoren nog geprobeerd de critici voor de Seine te winnen. Ze ging er zelf in zwemmen.

De Belgische Claire Michel is een van de triatleten die de duik neemt. Als ze later ziek wordt, roepen de media al snel: E.Coli! Dat is het echter niet. Helaas zorgt het virus el wel voor dat Claire en haar gemengde estafetteteam later die week verstek moeten laten gaan.

Voor de Nederlandse zwemkampioene Sharon van Rouwendaal is er een week later geen vuiltje aan de lucht - of in het water. Ze wint de 10km open water en denkt aan haar pas overleden hondje dat hopelijk ergens heeft meegekeken.

Een chaotische finish voor dit heldhaftige zeilduo. De Nederlandse Annette Deutz en Odile van Aanholt gaan op kop in de finale van de 49erFX-zeilcategorie, passeren wat ze denken dat de finish is en willen al bijna het goud vieren. Maar de andere skiffs varen door. En er is géén toeter voor de Nederlanders geklonken...

Ondertussen herinnert NOS-commentator Ayolt Kloosterboer ons aan een ander bizar sportmoment uit een ver verleden. "Nee! Wat gebeurt hier? Kom op dames, je moet niet rond gaan, je bent er nog niet!" zegt hij in opperste verwarring. Het is als de dag dat schaatser Hilbert van der Duim zich op het WK in 1981 vergiste in het aantal rondes en te vroeg stopte met schaatsen. "Hilbert, je moet nog een rondje!"

Het stel is echter zo sterk dat het alsnog op tijd over de échte finish gaat en goud wint. Een bizarre wedstrijd om te kijken en een geweldige ontknoping.

De zenuwslopende modus operandi van Sifan Hassan: het leeuwendeel van haar lange afstandsraces blijft ze ergens achteraan of in het midden plakken, om dan op het laatste moment toe te slaan met een krachtige eindsprint. Ook bij de Olympische marathon is het raak: na 42 km spurt ze vier renners van de kopgroep voorbij om daarna extatisch de finish over te gaan. "Dit is beter dan 10 gouden medailles," zegt ze later.

Zowel de Nederlandse vrouwen als mannen moeten hun zware tegenstanders in de hockeyfinale (resp. China en Duitsland) na gelijkspel met een shoot-out verslaan. Hun 'dubbele' goud in de Olympische discipline is historisch maar ook het resultaat van bloedstollende sportmomenten.

Een mooie bijkomstigheid is dat Louis van Gaal ook eindelijk eens (indirect) een penaltyreeks weet te winnen; hij sprak de mannenploeg eerder in het toernooi toe en raadde hen aan de overwinning te 'imagineren'. Dat liep nou eens goed af!

Volg ons op MSN om elke dag de beste artikelen te ontvangen