De beste voetballers uit de landen van voormalig Joegoslavië
Als finalist in de Europese voetbalkampioenschappen van 1960 en 1968 was Joegoslavië lange tijd één van de sterkste Europese teams. Na het uiteenvallen van het land werd het nationale team vervangen door verschillende teams die de nieuwe staten vertegenwoordigden. Maar nieuwe talenten zetten de traditie voort: hier is onze (niet volledige) selectie van 20 voetballers van gisteren en vandaag van het Balkanse schiereiland.
Josip Skoblar werd in 1941 in Kroatië geboren en is nog steeds recordhouder voor meeste doelpunten in één seizoen in de Franse competitie met 44 in het seizoen 1970-1971. Hij werd twee keer Frans kampioen met Olympique Marseille en bereikte de halve finale van het WK in 1962 met Joegoslavië.
Als spelverdeler voor Paris Saint-Germain in de jaren 80 stond de Bosniër Safet Sušić bekend om zijn vaak beslissende passes. Sušić, die met Paris kampioen van Frankrijk werd in 1986 en nooit geblesseerd was, was ook een steunpilaar van de Joegoslavische nationale ploeg, voor wie hij 21 doelpunten maakte in 54 wedstrijden.
Nog een grote Kroatische naam die voor Olympique Marseille speelde: Alen Bokšić. Na een overtuigend debuut in Split sloot Bokšić zich in 1991 aan bij de aanval van Phocére en maakte hij deel uit van het team dat in 1993 zegevierde in de Champions League. In de tweede helft van zijn carrière speelde hij voor verschillende Italiaanse clubs en sloot hij zich aan bij de net van Joegoslavië afgescheiden Kroatische nationale ploeg.
De getalenteerde middenvelder Zvonimir Boban werd onder meer bekend voor het in elkaar slaan van een politieagent tijdens de rellen aan de zijlijn van een wedstrijd tussen FK Rode Ster en Dinamo Zagreb in 1991. Hij werd vereerd in Kroatië en gehaat elders, maar won in tien seizoenen met AC Milan talloze titels. Door zijn misdragingen werd hij verbannen van het WK van 1990, maar hij maakte wel deel uit van het Kroatische team dat in 1998 derde werd.
De Montenegrijnse vleugelspeler Dejan Savićević, die in 1991 Europees clubkampioen werd met FK Rode Ster, was samen met Zvonimir Boban één van de steunpilaren van het grote Milan van de jaren 90. Na de onafhankelijkheid van Montenegro werd hij de eerste voorzitter van de voetbalbond van het land.
Dragan Stojković, een kleine man die vaak gehinderd werd door blessures, kreeg veel kansen om zijn talent op het veld te laten zien. Nadat hij zijn prijzenkast had gevuld bij FK Rode Ster en Marseille, beëindigde hij zijn spelerscarrière in Japan. Stojković heeft zich omgeschoold en is nu coach van de Servische nationale ploeg.
Robert Prosinečki is een van de weinige spelers die met twee verschillende teams (1990 voor Joegoslavië en 1998 voor Kroatië) aan twee wereldkampioenschappen heeft deelgenomen. Als kind van de gouden generatie van FK Rode Ster aan het eind van de jaren 80 speelde hij voor verschillende grote Spaanse clubs voordat hij ook coach werd.
De topscorer van Kroatië op het WK 1998, Davor Šuker, die het openingsdoelpunt maakte in de halve finale tegen Frankrijk, wordt herinnerd als een doelpuntenmaker die alle verdedigingen op hun grondvesten deed schudden. Hij werd in 1998 tweede bij de Ballon d'Or en won de Champions League met Real Madrid.
De Montenegrijnse spelmaker Branko Bošković, die eind jaren 90 voor FK Rode Ster speelde, werd twee keer Joegoslavisch kampioen. De nummer 10 met een hoge passkwaliteit werd door PSG gecontracteerd en speelde zich een weg naar de harten van de Parijse fans met een brace in het Stade Vélodrome in Marseille.
Zlatko Zahovič is van Servische afkomst en schitterde in het Sloveense nationale team, waarmee hij deelnam aan Euro 2000 en het WK van 2002 (35 doelpunten in 63 interlands). Hij wordt beschouwd als de beste Sloveense voetballer aller tijden en heeft vele clubsuccessen behaald in Griekenland, Portugal en Joegoslavië.
Nemanja Vidić (links in beeld) is een van de beste centrale verdedigers van zijn generatie en speelde in alle laatste wedstrijden van Manchester United onder Alex Ferguson. Hij was de enige voetballer in zijn positie die twee keer werd uitgeroepen tot speler van het jaar in de Premier League en heeft een indrukwekkende staat van dienst (één Champions League en vijf competitietitels met Manchester United).
De spits Mario Mandžukić werd ontdekt in Wolfsburg en op het EK 2012 met Kroatië. In 2013 won hij de Champions League met Bayern München voordat hij vanaf 2015 zijn succes voortzette met Juventus FC. Als plichtsgetrouwe speler wist hij zijn teamgenoten te laten schitteren op het veld terwijl hij zelf zeer scherp was voor het doel.
Luka Modrić, misschien wel de beste middenvelder ter wereld in de jaren 2010, behoeft geen introductie. Na zijn begin bij Dinamo Zagreb en Tottenham Hotspur won de speler met uitzonderlijke visie en precisie vijf Champions Leagues met Real Madrid. Als finalist op het WK van 2018 won de Kroaat in hetzelfde jaar de Ballon d'Or, waarmee hij de tien jaar durende dominantie van het duo Lionel Messi-Cristiano Ronaldo wist te doorbreken.
Het alter ego van Modrić op het Kroatische middenveld, maar een rivaal van de Madrilenen in het shirt van FC Barcelona. Ook Ivan Rakitić vormt een steunpilaar van de Kroatische nationale ploeg die in 2018 de WK-finale bereikte. Rakitić, die in 2015 de Champions League won met Barça, keerde in 2020 terug naar Sevilla FC.
De vleugelspeler Ivan Perišić was onderdeel van de Kroatische selectie op het WK in Rusland. Perišić werd Duits kampioen met Borussia Dortmund in 2012 en maakte deel uit van het team dat Inter Milan een nieuwe draai gaf, en kampioen van Italië werd in 2021. En dan hebben we het nog niet eens over zijn succesvolle uitleenperiode bij Bayern München dat de treble won in 2020.
Middenvelder Marcelo Brozović moet ook vermeld worden in deze lijst. Nadat hij zijn debuut maakte in Kroatië, speelde hij sinds 2015 voor Inter Milan. Deze steunpilaar van het nationale team is de bedenker van de techniek om achter de muur van de eigen verdediging te gaan liggen als een tegenstander een vrije trap neemt, om een laag schot te voorkomen. Een innovatie die door veel professionals is overgenomen!
Doelman Jan Oblak is onlosmakelijk verbonden met de uitmuntende prestaties van Atlético Madrid, waar hij in 2014 aankwam. De winnaars van de Europa League 2018 en het Spaanse kampioenschap 2021, danken veel van hun succes aan de consistentie van hun keeper. Minder in de schijnwerpers staat Oblak daarentegen als speler van een Sloveens nationaal elftal dat nogal onopvallend is in vergelijking met Kroatië of Servië.
De Bosnische doelpuntenmaker Edin Džeko lijkt, meer dan 15 jaar na zijn debuut, het nog niet rustig aan te doen! Nadat hij de fans van Wolfsburg, Manchester City en AS Roma in vervoering wist te brengen, is de man die 64 doelpunten maakte voor Bosnië en Herzegovina nog steeds actief bij Inter Milan. En dat op 37-jarige leeftijd!
De Kroatische middenvelder Mateo Kovačić, die in zijn jeugd drie Champions League-titels won bij Real Madrid, heeft zijn kwaliteiten bij Chelsea gebruikt om de trofee in 2021 in de wacht te slepen. Met zijn 29 jaar is hij een vaste waarde in het Kroatische nationale team en presteert daarnaast solide bij zijn clubs.
Sergej Milinković-Savić was het onderwerp van een ware "hype" toen hij halverwege de jaren 2010 opkwam bij Lazio Roma. De Serviër, een middenvelder die vaak vergeleken werd met Zinedine Zidane of Yaya Touré, bleef trouw aan Lazio, waarmee hij in 2023 de Italiaanse runner-up werd.
Dušan Tadić is een Servische voetballer die bij Fenerbahçe speelt. Hij is een veelzijdige speler die als aanvaller, vleugelspeler of aanvallende middenvelder kan spelen. Hij begon zijn carrière bij FK Vojvodina in Servië, waar hij meer dan 100 wedstrijden speelde. Daarna speelde hij in de Nederlandse Eredivisie voor FC Groningen en FC Twente, en in de Engelse Premier League voor Southampton FC.
Hij keerde terug naar Ajax in 2018 en won drie landstitels, twee bekers en een supercup. Hij schitterde ook in de Champions League 2018/19, waarin Ajax de halve finale haalde.