De meest controversiële wielrenners aller tijden

Het wielrennen kende in de loop van zijn geschiedenis veel legendarische figuren. Sommigen daarvan worden echter niet alleen herinnerd vanwege hun sportieve prestaties, maar ook vanwege controversiële gebeurtenissen, vaak gelinkt aan doping of incidenten met collega's. Hier zijn enkele van de meest controversiële wielrenners ooit.

Hoe kunnen we niet beginnen met Lance Armstrong, misschien wel de meest controversiële wielrenner aller tijden? Na het overwinnen van teelbalkanker won de Texaan een recordaantal van zeven Tour de France-titels, die hem later werden afgenomen vanwege zijn betrokkenheid bij doping. Armstrong werd levenslang geschorst, hoewel hij het gebruik van prestatiebevorderende middelen heeft bekend.

Floyd Landis was de man die Armstrongs ondergang inluidde. Landis won in 2006 de Tour de France, maar werd later gediskwalificeerd wegens dopinggebruik. Hij werd geschorst, bekende en sprak over het dopinggebruik van andere renners, waaronder Armstrong, die een ploeggenoot van hem was bij US Postal Service. Landis kreeg uiteindelijk een aanzienlijk deel van de schikking van 5 miljoen dollar die Armstrong trof met de Amerikaanse overheid nadat beide partijen een rechtszaak hadden aangespannen tegen 'The Boss'.

Wil je meer interessante sportverhalen lezen? Klik hier om ons te volgen!

Marco Pantani was een wielrenner die een hele generatie inspireerde met zijn ongelooflijke klimkwaliteiten en ontwapenende glimlach. Achter die façade ging echter een man schuil die worstelde met zichzelf en dopingbeschuldigingen en die in 1998 de Tour de France won, maar een jaar later uit de Giro d'Italia werd gezet na een verdachte bloedtest. 'Il Pirata' stierf in 2004 op 34-jarige leeftijd aan een overdosis cocaïne, volgens het rapport van de lijkschouwer.

Richard Virenque was enorm populair in Frankrijk tijdens zijn carrière en won maar liefst zeven bolletjestruien in de Tour de France. Zijn reputatie liep echter ernstige schade op in de beruchte Festina-affaire in 1998. Virenque ontkende aanvankelijk doping te hebben gebruikt, maar bekende later en werd geschorst.

Jan Ullrich was een van de beste renners van zijn generatie en won de Tour de France van 1997, hoewel hij nooit echt zijn volledige potentieel wist waar te maken. De Duitser werd later geweerd uit de Tour van 2006 vanwege zijn betrokkenheid bij doping en werd later geschorst, voordat hij jaren na zijn afscheid bekende doping te hebben gebruikt.

Michael Rasmussen leek de Tour de France van 2007 te gaan winnen toen hij uit de wedstrijd werd gehaald en ontslagen werd door zijn ploeg Rabobank omdat hij had gelogen over zijn whereabouts in de aanloop naar de rittenkoers. De Deen werd geschorst, gaf zijn dopinggebruik toe en werd nooit meer de oude.

'Super Mario' wordt algemeen beschouwd als een van de beste sprinters aller tijden en zijn palmares bevestigt die status alleen maar. De naam van de wereldkampioen van 2002, die bekend stond om zijn extravagante outfits, werd na zijn carrière echter in verband gebracht met doping door de Italiaanse krant La Gazzetta dello Sport, en in 2022 werd hij schuldig bevonden aan huiselijk geweld en stalking.

Peter Sagan is een van de beste eendags- en klassieke renners aller tijden, met drie wereldtitels, de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix op zijn naam. De Slovaak hield zich echter nooit in in sprints en kwam soms akelig dicht bij de grens van het toelaatbare. In 2017 werd hij gediskwalificeerd in de Tour de France nadat Mark Cavendish zwaar ten val kwam in een massasprint nadat Sagan de deur had dichtgedaan, terwijl hij de afgelopen jaren meerdere keren clashte met de Belgische ster Wout van Aert. Bovendien kreeg hij in 2023 een voorwaardelijke gevangenisstraf van drie maanden na dronken rijden op zijn scooter.

De Schot David Millar won etappes in alle drie de grote rondes, maar werd in 2004 geschorst wegens doping nadat hij had toegegeven dat hij prestatiebevorderende middelen had gebruikt. Hij keerde vervolgens terug in het peloton en pleitte toen sterk tegen doping.

'Il Cobra' Riccardo Riccò werd gevreesd om zijn klimkunsten, maar de Italiaan zou zichzelf de reputatie van dopingzondaar aanmeten nadat hij in 2008 positief testte in de Tour de France, wat leidde tot zijn uitsluiting uit de wedstrijd. Riccò werd geschorst, maar leek zijn lesje niet geleerd te hebben, want in 2011 belandde hij in het ziekenhuis nadat hij bij zichzelf een bloedtransfusie had uitgevoerd.

Thomas Dekker brak als jonge renner door bij Rabobank, waar hij in 2006 Tirreno-Adriatico en in 2007 de Ronde van Romandië won. Twee jaar later werd hij echter betrapt op het gebruik van epo en werd hij voor twee jaar geschorst. Dekker vond zijn beste niveau nooit meer terug en sprak later in zijn biografie openlijk over zijn dopinggebruik.

Michael Boogerd was een van de grootste namen in het Nederlandse wielrennen in de jaren 90 en 2000, maar landgenoot Thomas Dekker onthulde in zijn biografie de feest- en dopingkant van zijn voormalige Rabobank-collega. Boogerd werd in verband gebracht met doping, maar ontkende altijd tot hij in maart 2013 bekende. Als gevolg daarvan werd de Nederlander een aantal van zijn overwinningen ontnomen en werd hij voor twee jaar geschorst van wieleractiviteiten, met ingang van januari 2016.

Frank Vandenbroucke was een van de meest getalenteerde renners van zijn generatie, maar net als sommige anderen op deze lijst kon hij de hoge verwachtingen nooit helemaal inlossen. Vandenbroucke won Gent-Wevelgem en Luik-Bastenaken-Luik, maar worstelde met zijn mentale gezondheid, raakte betrokken bij dopingzaken, probeerde meerdere keren zelfmoord te plegen en overleed in 2009 uiteindelijk aan een longembolie in Senegal.

Bjarne Riis, winnaar van de Tour de France van 1996, heeft toegegeven doping te hebben gebruikt en La Grande Boucle te hebben gewonnen onder invloed van prestatiebevorderende middelen. De Deen werd na zijn afscheid teammanager, maar zelfs in die rol werd hij gelinkt aan doping. Zo onthulde voormalig renner Tyler Hamilton in zijn biografie dat Riis hem had voorgesteld aan de controversiële Spaanse dokter Eufemanio Fuentes.

Ondanks zijn indrukwekkende carrière is Alexander Vinokourov altijd een controversiële naam geweest in de wielersport. De Kazach werd in 2007 geschorst vanwege doping en raakte betrokken bij een omkopingszaak na een stuk van het Zwitserse tijdschrift L'Illustré, dat beweerde dat hij zijn overwinning in Luik-Bastenaken-Luik van 2010 had gekocht.