Tadej Pogačar heerst! Dit zijn de meest recente winnaars van de Ronde van Lombardije

Tadej Pogačar boven. De Sloveen toonde zich in 2023 al voor de derde keer de sterkste in de Ronde van Lombardije. Maar wie waren zijn voorgangers? Lees verder en ontdek het.

De Ronde van Lombardije is het laatste van de vijf monumenten in het wielrennen. 'De Koers van de Vallende Bladeren' is het zwaartepunt van het najaar en een van de laatste kansen voor het peloton om te schitteren.

Tadej Pogačar zorgde voor een Sloveense dubbelslag in 2022 en 2021. De tweevoudige Tourwinnaar was telkens de beste in de Ronde van Lombardije en breidde zijn indrukwekkende palmares zo nog wat meer uit.

In 2020 was de Deen Jakob Fuglsang de beste in de laars, nadat topfavoriet Remco Evenepoel zwaar ten val was gekomen op een brug. Voor Fuglsang was het de tweede triomf in een monument, na een eerdere zege in Luik-Bastenaken-Luik (2019).

In 2019 reed Bauke Mollema zich de geschiedenisboeken in. Hij maakt een einde aan een lange Nederlandse droogte en volgde zijn landgenoot Hennie Kuiper op, die zegevierde in 1981.

Thibaut Pinot is geen veelwinnaar, maar zijn overwinning in 2018 in de Ronde van Lombardije was er knal op. De Fransman haalde het dat jaar voor Vincenzo Nibali en Dylan Teuns.

Voor de laatste Italiaanse winnaar moeten we terug naar 2017. Vincenzo Nibali pakte toen voor de tweede keer de zege in de Ronde van Lombardije. Zijn eerste won hij in 2015. 'De Haai van Messina' won nog heel wat koersen en kan terugkijken op een fantastische carrière.

Colombia domineerde de editie van 2016. Esteban Chaves en Rigoberto Uran verdedigden met succes de kleuren van hun land, met die eerste als uiteindelijke winnaar. De Italiaan Diego Rosa werd tweede.

In 2014 troefde de Ier Daniel Martin iedereen af. Hij bleef enkele grote namen net voor, waaronder ex-wereldkampioenen Alejandro Valverde en Rui Costa.

2013 en 2012 waren een kolfje naar de hand van Joaquim Rodríguez. De Spanjaard boekte daarnaast ook successen in de Vuelta, de Tour en de Waalse Pijl. Daardoor kon hij eind 2016 zijn fiets trots aan de haak hangen.

Oliver Zaugg won maar een wedstrijd in zijn carrière, maar wat voor een. De Zwitser triomfeerde in de Ronde van Lombardije van 2011 en ging zo voor altijd de geschiedenis in van het monument.

De volgende naam in het rijtje kan al heel wat meer adelbrieven voorleggen. Philippe Gilbert won de Ronde van Lombardije in 2010 en 2009, maar ook zonder die zeges oogt het palmares van de intussen ex-renner ronduit indrukwekkend.

Damiano Cunego is een naam als een klok in het Italiaanse wielrennen. De voormalige renner uit de regio Veneto won de Ronde van Lombardije maar liefst 3 keer − voor het laatst in 2008 − en is daarmee een van de meest succesvolle namen in de geschiedenis van de klassieker. Enkel landgenoten Alfredo Binda (4) en Fausto Coppi (6) doen beter.

Ook Paolo Bettini drukte zijn stempel op de Koers van de Vallende Bladeren. De tweevoudige wereldkampioen zette de wedstrijd twee keer naar zijn hand (2006 en 2005).

2003 en 2002 waren de succesjaren van Michele Bartoli in Lombardije. De Italiaan was een expert in het klassieke werk en won ook nog de Ronde van Vlaanderen, de Amstel Gold Race en Luik-Bastenaken-Luik.

In 2001 was het prijs voor Danilo Di Luca. De ex-renner uit de provincie Pescara troefde dat jaar Giuliano Figueras en Michael Boogerd af.

Litouwen staat nu niet echt bekend als een groot wielerland, maar Raimondas Rumšas zette het wel op de kaart in de sport. Hij zette de Ronde van Lombardije naar zijn hand in 2000 en was dat jaar ook al vijfde geworden in de einduitslag van de Ronde van Spanje.

Mirko Celestino was de laatste winnaar voor de millenniumwisseling. De Italiaan behaalde ook mooie ereplaatsen in andere klassiekers, maar maar met minder succes dan in Lombardije.

De editie van 1998 was een prooi voor Oscar Camenzind. De Zwitser had er toen al een mooi jaar opzitten met een vierde plaats in de Giro en de wereldtitel op de weg.

Frans succes in 1997 met Laurant Jalabert. 'JaJa' won datzelfde jaar ook de wereldtitel tegen de klok en de Waalse Pijl. En daar deed hij ook het eindklassement van Parijs-Nice bovenop.

Een grote naam in de klassiekers. Andrea Tafi won niet enkel de Ronde van Lombardije (1996), maar ook Parijs-Roubaix (1999) en de Ronde van Vlaanderen (2002).