Het verhaal van Justine Henin: ziekte, scheiding en zeven Grand Slams

Justine Henin is een Belgische legende. De Luikse zette België samen met Kim Clijsters op de kaart in het tennis en won talloze toernooien. Dit is het bijzondere verhaal van Justine 'Juju' Henin.

Henin werd op 1 juni 1982 geboren in Luik als dochter van José Henin en Françoise Rosière.

Ze begon te tennissen op haar vijfde en bleek over heel wat talent te beschikken. In 1994 kroonde ze zich tot Belgisch kampioene bij de cadetten.

Op haar twaalfde kreeg ze een grote tegenslag te verwerken toen haar moeder overleed. In 1999 brak ze met haar vader, maar ze zou de band later opnieuw aanhalen.

In 1995 kwam ze in contact met Carlos Rodríguez, die haar als coach zou bijstaan in haar carrière.

Henin boekte als tiener al verschillende successen. In 1997 schitterde ze op de Junior Orange Bowl en Roland Garros voor Junioren. Ze won beide toernooien.

Henin werd prof in 1999 en mist haar debuut niet. Op haar eerst WTA-toernooi, dat van Antwerpen, stak ze meteen de trofee op zak.

Henin won daarna in 2000 de toernooien van Gold Coast en Canberra, maar het was in 2001 dat ze echt indruk maakte.

De Belgische schopte het dat jaar ver op zowel Roland Garros als Wimbledon. In Parijs haalde ze de halve finales, waarin Kim Clijsters te sterk was.

Op het heilige gras van Wimbledon bereikte ze dan weer de finale. Daarin moest ze wel het onderspit delven tegen Venus Williams.

Datzelfde jaar schitterde ze ook met België in de Fed Cup. Ze pakte de felbegeerde landentrofee aan de zijde van Kim Clijsters, Laurence Courtois en Els Callens.

Henin behoorde nu tot de wereldtop en was de top tien binnengedrongen. Ze sloot het jaar af op de zevende plaats op de wereldranglijst, en in 2002 klom ze op tot nummer vijf.

In 2003 zette Henin een grote stap in haar carrière. Ze haalde op alle Grand Slams minstens de halve finale en won Roland Garros en de US Open. Ze was de eerste Belgische die ooit een Grand Slam won.

Het succesjaar 2003 leverde haar een mooie beloning op: de nummer 1 op de wereldranglijst.

In 2004 vulde Henin meteen een leemte op haar palmares. Ze was de beste op de Australian Open, maar er volgde al snel een tegenslag.

Er werd bij Henin het cytomegalovirus vastgesteld. Na een mindere prestatie op Roland Garros besloot ze om even wat gas terug te nemen.

Henin trok daarna met opgeladen batterijen richting de Olympische Spelen van Athene, een toernooi dat nog altijd in het collectieve Belgische sportgeheugen gegrift staat.

Na een kraker in de halve finales tegen Anastasia Myskina stond Henin in de finale tegenover de Française Amélie Mauresmo. Die was geen partij voor de Belgische, die het goud pakte in 6-3 en 6-3 en geschiedenis schreef.

Het volgende absolute hoogtepunt in de carrière van Henin volgde in 2005. Ze pakte toen voor de tweede keer de titel op Roland Garros. Ze zou daarna ook in 2006 en 2007 zegevieren in Parijs en wierp zich zo op als de onbetwiste gravelkoningin van haar generatie.

Begin 2007 kreeg Henin een persoonlijke tegenslag te verwerken. Ze kondigde aan dat ze zou gaan scheiden van haar echtgenoot Pierre Yves Hardenne, met wie ze sinds 16 november 2002 getrouwd was.

Op sportief vlak zegevierde Henin in 2007 nog eens op de US Open. Het was het laatste grandslamtoernooi dat ze wist te winnen in haar carrière. Henin klokte zo af op een totaal van zeven grandslamzeges. Indrukwekkend.

Het jaar daarop verraste ze de tenniswereld door haar afscheid van de sport aan te kondigen. Ze ging zich vervolgens focussen op andere zaken, zoals een tennisacademie en enkele televisieoptredens.

Henin voelde het echter al snel opnieuw jeuken om het tennisraket weer op te nemen. Een comeback liet niet lang op zich wachten, en op 22 september 2009 kondigde ze haar terugkeer aan in de sport.

Ze haalde meteen de finale op de Australian Open, maar vond haar niveau van weleer daarna niet meer terug. Na de Australian Open van 2011 vond Henin het welletjes en zette ze er definitief een punt achter.

Henin ging zich daarna toeleggen op het starten van een gezin. Ze kreeg samen met regisseur Benoît Bertuzzo, met wie ze trouwde in 2014, een dochter en later ook nog een zoon.

Henin kreeg tijdens en na haar carrière talloze onderscheidingen. Zo werd ze verschillende keren uitgeroepen tot Belgische Sportvrouw van het Jaar en kreeg ze in 2023 de ITF Philippe Chatrier Award, de hoogste onderscheiding die iemand kan krijgen in de tennissport.

Na haar succesvolle carrière houdt Henin zich vandaag de dag vooral bezig met haar gezin en haar tennisacademie in Ottignies-Louvain-la-Neuve. Daar stoomt ze de volgende generatie toptennissers klaar voor een fraaie loopbaan zoals de hare.