Het verhaal van surfer Mick Fanning en zijn gevecht met een grote witte haai

Er zijn veel dingen over de surfsport die je vast nog niet weet. Surfen bestaat al sinds de 12e eeuw, en de pioniers in de sport waren lokale Polynesiërs die op hun boomstammen in ruige Stille Oceaan surften. In de dagboeken van James Cook beschrijft hij de lokale Hawaiiaanse surfers als halfgoden die als geen ander in staat waren om de kracht van de oceaan te benutten.

Toen surfen zich over de hele wereld begon te verspreiden, werden velen verliefd op de sport. Van Australië tot San Francisco, overal waar de oceaan was, kon je iemand zien surfen!

De Australische surfscene, waar onze hoofdpersoon Mick Fanning onderdeel van uit zou maken, explodeerde in de jaren zestig. Er waren surficonen zoals Duke Kahanamoku en het Californische lifeguard team, en de Aussie-surfers lieten zich inspireren door de Californische surfcultuur.

Grote Australische surflegendes zoals Wayne Lynch en Nat Young hebben de sport naar nieuwe hoogtes gebracht door over te stappen van de traditionele logboards naar meer hybride boards. Hierdoor werden scherpe bochten en grotere wendbaarheid mogelijk, wat het surfen toegankelijker maakte als reguliere activiteit. Daarnaast werd de mogelijkheid om meer surfboards lokaal te produceren gepromoot. Dit maakte surfen op meer plaatsen mogelijk.

Mick Fanning was een van de vele Australiërs die op jonge leeftijd al werd gegrepen door het surfvirus. Geboren in 1981, in Penrith, New South Wales, Australië, leerde hij al op jonge leeftijd surfen. Op 12-jarige leeftijd verhuisde Fanning naar Tweed Heads, waar hij rond de Gold Coast opgroeide met surfen net als Joel Parkinson.

Pas in 1996 vestigde hij zich als een van de beste surfers aan de Gold Coast, nadat hij in de top drie was geëindigd in de nationale surfwedstrijd van Australië. Mick Fanning stond voor een moeilijke periode in zijn leven nadat zijn broer Sean en collega-surfer Joel Green omkwamen bij een auto-ongeluk. Desalniettemin stopte hij zijn energie in surfen en veranderde hij zichzelf in een van de meest iconische surfers van Australië.

Fanning ontving een wildcard voor de Rip Curl Pro op Bells Beach in 2001, waarmee hij een van de meest uitdagende surfwedstrijden van Australië won. Zijn optreden in Jeffrey's Bay leverde hem een onbevreesde reputatie op als een van de meest opwindende surfers van Australië!

In 2002 werd Fanning uitgeroepen tot rookie van het jaar na een aantal indrukwekkende prestaties. Fanning werd later toegevoegd aan de Association of Surfing Professionals (ASP) en aan de World Surf Tour.

Tijdens het surfen met een paar vrienden in 2004 liep Fanning een ernstige hamstringblessure op en moest hij een jaar van de tour afblijven. Hij kwam nog sterker terug, net zo onbevreesd in zijn stijl, maar hongeriger. Vervolgens daagde hij topsurfers uit, zoals Kelly Slater en Taj Burrow, twee van de meest iconische surfers in de jaren 2000.

In 2007 drukte Fanning zijn stempel op de tour na het behalen van de wereldtitel tijdens de Santa Catarina Pro. De Australische surfer plaatste zich na een zwaarbevochten tour boven Taj Burrow en Kelly Slater. Een welverdiende overwinning met een bitterzoet einde toen Fanning opnieuw geblesseerd raakte. Zijn liesblessure was terug.

Mick Fanning leverde een opmerkelijke prestatie in de ASP Pipeline-competitie van 2009 en behaalde een overwinning op Oahu's North Shore. Hoewel hij verloor in ronde 4 van Dean Morrison, waren zijn kampioenspunten genoeg om een totale overwinning veilig te stellen.

Tijdens de J-Bay Open in 2015, in Jeffreys Bay, Zuid-Afrika, beleefde Mick Fanning een angstaanjagende ontmoeting met een grote witte haai. Fanning was in het water met Julian Wilson die streed om de eindprijs toen een grote witte haai onder de Australiër door zwom.

Mick Fanning slaagde erin zijn plank tussen zichzelf en de haai te plaatsen die in de knoop raakte met zijn riem. De haai beet uiteindelijk Fanning's riem af. Julian Wilson peddelde naar hem toe om Fanning op de jetski te helpen terwijl het reddingsteam in het gebied patrouilleerde. Beide surfers kwamen met de schrik vrij.

Het evenement werd geannuleerd en beide surfers deelden het prijzengeld. De volgende dag keerde Fanning terug naar Australië, waar hij een pauze zou nemen en zich zou losmaken van het surfen. "Ik heb gewoon geluk gehad dat het niet mijn tijd was."

De Australische surfer plande later een surftrip naar Ship Stern Bluff, in het zuiden van Australië. Ongetwijfeld een van de meest wankele surfspots ter wereld met extreme stromingen en ruige omstandigheden. Mick Fanning lanceerde zichzelf in het donkere water om te bewijzen dat hij in staat was zijn eigen angsten onder ogen te komen.

Mick Fanning zou gaan deelnemen aan de Billabong Pro Teahupoo en een paar andere keren aan Pipeline, maar nu was de ervaren Australische surfer op zoek naar iets anders. Fanning begon een brouwerijbedrijf met zijn vriend Joel Parkinson en stopte met de World Tour. Mick Fanning surft tot op de dag van vandaag nog steeds regelmatig en toont zijn liefde voor de sport en de Australische surfgemeenschap.