Bijgelovige sporters die niet kunnen spelen zonder rituelen

Om als atleet de top te bereiken, moet je veel discipline hebben. Toch kunnen de zenuwen toeslaan op de grote dag van de wedstrijd. Vaak houden sommige atleten er rare rituelen op na om toch te proberen om controle uit te oefenen op de omstandigheden. Johan Cruijff had hier ook een handje van.

Johan Cruijff had een vast ritueel voor hij aan een wedstrijd begon. Niet alleen speelde hij altijd met rugnummer 14, maar toen hij bij Ajax speelde, wilde hij altijd als laatste de kleedkamer verlaten.

Dat was niet alles, want daarna gaf hij de keeper standaard een tikje in zijn buik. Ook spuugde hij vlak voor het eerste fluitsignaal altijd zijn kauwgompje over de middenlijn heen. Een standaard ritueel voor extra geluk tijdens de wedstrijd.

Er is veel voor nodig om een professionele atleet te worden. Je moet niet alleen atletisch begaafd zijn en mentaal in topconditie verkeren, maar je bent ook constant bezig met je dieet, training en herstel.

Zelfs met een vlekkeloze voorbereiding zijn er variabelen die op de grote dag niet onder controle kunnen worden gehouden – hoewel veel atleten als Johan Cruijff het wel probeerden en nog steeds doen.

Sommige atleten ontwikkelen rituelen om deze factoren onder controle te krijgen en de balans in hun voordeel uit te laten komen. Hoewel die rituelen vaak een verlengstuk zijn van een trainingsroutine, zoals het eten van een speciale maaltijd op de grote dag, nemen andere veel ongebruikelijkere vormen aan.

Laten we eens kijken naar nog meer vreemde en wonderbaarlijke bijgeloven die de sportwereld ooit heeft gezien.

Toen Michael Jordan zijn universiteitsteam de North Carolina Tar Heels in 1982 naar een nationaal kampioenschap leidde, was hij ervan overtuigd dat hij iets bij zich droeg dat geluk bracht.

Zijn korte broek om precies te zijn. De grootste basketballer aller tijden was ervan overtuigd dat zijn Tar Heels-uniformshort een soort geluksbrenger was.  Hij ging nooit zonder die korte broek de wedstrijd in.

Dus tijdens zijn hele run in de NBA droeg Jordan zijn college-basketbalbroek onder zijn Chicago Bulls-short. Om dit te realiseren, moest zijn Bull-broek veel groter en ruimer zijn en werd dit een hele kenmerkende look.

Al snel wilde iedere speler die het veld betrad de Jordan-look en de strakke korte basketbalbroekjes behoorden tot het verleden. Het bijgeloof van Michael Jordan maakte hem uiteindelijk tot een stijlicoon.

Wat kleding-gerelateerd bijgeloof betreft, legt dat van honkballer Jason Giambi veel meer eh, b l o o t. Het geluksstuk van de voormalige grote slagman van de Yankees was een gouden string.

Giambi zou de string blijkbaar aantrekken als hij in een dipje zat. Hij zwoer dat hij iedere keer dat hij dit deed, meteen weer in topvorm was.

Blijkbaar wilde Giambi de string niet iedere dag gebruiken om de magische krachten ervan te behouden. Wel leende hij hem uit aan teamgenoten wanneer ze zich in soortgelijke situaties bevonden. 'Sharing is caring' zoals wordt gezegd.

We weten niet precies hoe Giambi de magische krachten van de gouden string heeft ontdekt, maar we vermoeden dat er een heel eenvoudige verklaring voor is.

Je moet een behoorlijk extreem persoon zijn om in de wereld van Ultimate Fighting te stappen. Extreme mensen doen extreme dingen en de dagelijkse routine van UFC-vechter Lyoto Machida om zijn eigen urine te drinken, is daar een bewijs van.

De voormalige UFC Light Heavyweight-kampioen heeft dit trucje blijkbaar overgenomen van zijn vader, zelf een karatemeester, die zweert dat urine een natuurlijk medicijn is dat het lichaam reinigt.

Het is onduidelijk of dit een bijgeloof is of dat het gewoon een algemeen onderdeel is van zijn zelfzorgroutine, zoals een Epsom-zoutbad nemen, maar we moeten erop wijzen dat er momenteel geen wetenschappelijk onderbouwd bewijs is voor het drinken van onbehandelde urine. Dus maak hiervan wat je wilt...

Met een recordaantal van 23 Grand Slam-overwinningen op haar naam, is het veilig om te zeggen dat Serena Williams het een en ander weet over voorbereidingen op wedstrijden. Sokken zijn altijd heel belangrijk voor haar geweest. 

Williams zou tijdens een toernooi nooit van sokken wisselen. Dit betekent dat ze zeven dagen achter elkaar opnieuw dezelfde sokken zou dragen. Niet heel erg fris, als je begrijpt wat we bedoelen. We kunnen ons alleen maar voorstellen hoe opgelucht ze iedere keer moet zijn geweest als er een einde aan een toernooirun kwam!

Eigenlijk heeft Williams nog een paar andere voet-gerelateerde bijgeloven, waaronder het meenemen van haar douchesandalen naar de baan en het strikken van haar veters op een specifieke manier, dus iets met voeten is zeker een thema in haar routine.

En een van onze favoriete bijgeloven is toch wel de port en red bull pre-game routine van het Engelse voetbalicoon Jamie Vardy, puur en alleen maar  omdat het in strijd is met de strenge dieetregimenten waar moderne atleten zich tegenwoordig allemaal aan houden.

Toen de aanvaller in 2016 underdogs Leicester meenam op weg naar de top van de ranglijst, hield hij zich vast aan de strikte routine om de avond voor een wedstrijd een halve fles port 'uit een Lucozade-bidon' te drinken - om onbekende redenen.

Hij zou dat ondersteunen door vlak voor iedere wedstrijd drie blikjes red bull te drinken. Hij zei dat dit de magische formule was om hem te helpen "rondrennen als een gek." Hij werd dat jaar de hoogste doelpuntenmaker in de Premier League.