Legende of oplichter? De voetballer die in 20 jaar nooit een hele wedstrijd speelde
Dit is het verhaal van Carlos Henrique Raposo (1963), beter bekend als 'El Kaiser', een profvoetballer die nooit een volledige officiële wedstrijd heeft gespeeld en die voor velen de grootste leugenaar in de sportgeschiedenis is.
Foto: 'The Greatest Footballer Never to Play Football'
Voor anderen is hij echter een legende, omdat hij contracten heeft gekregen bij een dozijn voetbalclubs zonder ook maar het flauwste idee te hebben hoe je tegen een bal moet trappen. Op de foto is hij te zien zoals hij tegenwoordig is, met zijn karakteristieke zonnebril (net als vroeger).
Foto: 'The Greatest Footballer Never to Play Football'
De legende werd uit te doeken gedaan in een glorieuze documentaire van Louis Myles (zie foto) met de naam 'The Greatest Footballer Never to Play Football'. Een documentaire waarin de hoofdrolspeler de Kaiser zelf trots vertelt hoe hij erin slaagde om in Mexico, Brazilië, de Verenigde Staten en Frankrijk te spelen zonder ooit zijn debuut te maken voor zijn teams.
Dit is het verhaal van een bedrieger met voetbalschoenen, sokken en vooral heel veel lef, die nu al een voetballegende is. Net als miljoenen kinderen droomde Raposo ervan voetballer te worden. In tegenstelling tot die kinderen was het voor hem overduidelijk dat hij niet goed genoeg was om voetballer te worden. Omdat hij zijn droom móest verwezenlijken, slaagde hij er toch in, zij het via via een minder eervolle weg.
Foto: 'The Greatest Footballer Never to Play Football'
Zijn krachtige lichaamsbouw zorgde ervoor dat hij er in ieder geval wel uitzag als een profvoetballer. Bovendien was zijn gelijkenis met Franz Beckenbauer ideaal voor een herkenbare bijnaam: 'El Kaiser'. Op die manier begon hij aan een carrière die maar liefst 20 jaar duurde.
Foto: 'The Greatest Footballer Never to Play Football'
De manier waarop hij te werk ging was simpel. Als hij een contract tekende bij een team, deed hij alsof hij geblesseerd was en trok hij zich terug uit de training. Dat is waar 'El Kaiser' zijn charme inzette.
Foto: 'The Greatest Footballer Never to Play Football'
Om te beginnen had hij een bevriende tandarts die zijn ziekteverlof goedkeurde. Zoals Raposo in de documentaire aangeeft, bestonden er in de jaren 80 nog geen MRI-scans of de huidige technologie in de gezondheidszorg, dus je hoefde alleen maar te doen alsof je wat pijn in je been had en je was verzekerd van ziekteverlof.
Foto: 'The Greatest Footballer Never to Play Football'
Deze poppenkast kon natuurlijk niet eindeloos voortduren, dus hij was van plan om af en toe van team te veranderen. Zo speelde hij, zoals hij opbiecht in de documentaire, onder andere voor Puebla in Mexico, Botafogo, Flamento, Fluminese en Vasco de Gama in Brazilië en zelfs voor Ajaccio in Italië.
Foto: 'The Greatest Footballer Never to Play Football'
Wanneer het team genoeg had van de speler, aarzelden ze niet om hem op straat te zetten, maar wel altijd na betaling van de afkoopsom van het getekende contract.
Foto: 'The Greatest Footballer Never to Play Football'
Maar als hij geblesseerd was, hoe slaagde hij er steeds weer in om voor andere teams te tekenen? Dat is waar zijn charme en intelligentie om de hoek kwamen kijken. Hij gebruikte teamgenoten om hem aan te bevelen, betaalde journalisten om reportages te maken over zijn kwaliteit, gaf T-shirts weg aan jonge fans om hem aan te moedigen of lekte aanbiedingen van rivaliserende of buitenlandse clubs naar de media om interesse te wekken.
Foto: 'The Greatest Footballer Never to Play Football'
Hij was een echte meester in bedrog en had alles onder controle in zijn carrière, behalve dan dat hij geen idee had van het scoren van doelpunten, iets wat hij dus ook nooit deed.
Foto: 'The Greatest Footballer Never to Play Football'
Onder de anekdotes in de documentaire is er een waarin hij deed alsof hij met de voorzitter van FC Barcelona, Josep Lluís Núñez, sprak, een paar minuten na het einde van de training. "Meneer Núñez, kan ik u over een uur terugbellen? Ik ben bijna klaar met trainen."
Foto: 'The Greatest Footballer Never to Play Football'
En voor wie het zich afvraagt, zijn eerste contract tekende hij bij Botafogo, op verzoek van Mauricio, een eerste elftalspeler en goede vriend van de Kaiser. Het begon dus allemaal met Mauricio.
Foto: 'The Greatest Footballer Never to Play Football'
Bij sommige gelegenheden ging hij zelfs zo ver dat hij een teamgenoot vroeg om hem eens goed aan te pakken op de training, zodat zijn volgende nepblessure wat geloofwaardiger zou overkomen.
Foto: 'The Greatest Footballer Never to Play Football'
Volgens de gegevens van de FIFA speelde Carlos Henrique Raposo voor 11 teams in een 16 jaar lange carrière. In die tijd had een speler gemakkelijk de 500 wedstrijden kunnen kunnen. De 'Kaiser' speelde slechts 14 officiële wedstrijden. Geen een daarvan als basisspeler en geen daarvan speelde hij ook daadwerkelijk uit.
Foto: 'The Greatest Footballer Never to Play Football'
De Ballon d'Or was duidelijk een utopie, maar deze man zou eigenlijk in aanmerking moeten komen voor de Golden Globe voor zijn langdurige acteerprestaties.
In de documentaire zie je Braziliaanse voetbalsterren als Ricardo Rocha en Bebeto terugdenken aan hun 'teamgenoot' Carlos Henrique Raposo. "Kaiser was een van de meest iconische figuren in het wereldvoetbal. Hij had maar één probleem: de bal," zo stelde Ricardo Rocha.
Foto: 'The Greatest Footballer Never to Play Football'
Bebeto kon wel lachen om het nieuws dat hij iedereen bij weer een nieuw team had bedrogen. "Ik kan niet geloven dat hij weer een ander team heeft gevonden", aldus de geweldige voormalige spits.
Foto: 'The Greatest Footballer Never to Play Football'
Overigens was niet alleen geld de reden dat hij deze poppenkast zo lang mogelijk wilde volhouden. Zoals 'Kaiser' zelf toegeeft, waren vrouwen een andere reden om zijn carrière zo lang mogelijk te rekken. Met andere woorden: de grootste oplichter in de geschiedenis van het voetbal. Of misschien gewoon een onbegrepen genie.
Foto: 'The Greatest Footballer Never to Play Football'