Ronaldinho: van held op het voetbalveld naar een Paraguayaanse gevangenis
Ronaldinho wordt terecht beschouwd een van de beste voetballers aller tijden en is met voorsprong een van de vaardigste spelers die ooit op een voetbalveld hebben gestaan. Op het veld leek alles moeiteloos te gaan, maar de carrière van de Braziliaan liep niet altijd van een leien dakje. Laten we eens terugblikken op de loopbaan van Ronaldinho.
Ronaldo de Assis Moreira werd geboren op 21 maart 1980 in Porto Alegre, in het zuiden van Brazilië. Als kind deed hij niets lever dan voetballen met zijn vrienden, en hij had zoveel talent dat hij op 7-jarige leeftijd lid werd van de voetbalschool van Grêmio.
Het was bij datzelfde Grêmio dat hij zijn carrière begon en in 1997 het kampioenschap onder 17 jaar won. Tot op de dag van vandaag wordt Ronaldinho beschouwd als een van de grootste talenten die de club ooit heeft voortgebracht.
In 1998 maakte hij zijn professionele debuut in de Copa Libertadores. Met zijn onmiskenbare talent trok Ronaldinho toen al de aandacht van internationale clubs.
Bij zijn debuut voor de Braziliaanse nationale ploeg scoorde Ronaldinho een geweldig doelpunt tegen Venezuela. Hij lepelde de bal over een verdediger, stormde langs een andere en schoot de bal voorbij doelman Renny Vega. Goed voor het vijfde doelpunt in een ruime 7-0 overwinning op 30 juni 1999.
Een ander briljant optreden van Ronaldinho zagen we in de finale van het Campeonato Gaúcho, toen hij het winnende doelpunt scoorde tegen Internacional, waardoor Grêmio de titel veroverde.
In 2001 kreeg Ronaldinho een voorstel van Paris Saint-Germain, maar de transfer ging gepaard met juridische problemen en de Braziliaan moest lang wachten op zijn debuut bij de Franse ploeg.
Op het WK in Japan en Zuid-Korea hielp hij de Braziliaanse nationale ploeg samen met Rivaldo en Ronaldo aan haar vijfde wereldtitel, onder leiding van Luiz Felipe Scolari.
Na het succes van Ronaldinho op het WK trok hij de aandacht van verschillende grote clubs. Tegen die tijd had de spelmaker al duidelijk gemaakt dat hij PSG wilde verlaten, waardoor de spanning verder toenam over welk voorstel hij uiteindelijk zou aanvaarden.
Nadat hij een voorstel van Manchester United had afgeslagen, werd Ronaldinho voor ongeveer 32 miljoen euro getransfereerd naar FC Barcelona.
In 2004 en 2005 was Ronaldinho op de top van zijn kunnen. Hij schitterde in de triomfen van Barcelona in de Spaanse competitie en de Spaanse supercup.
Die topvorm leverde hem twee keer na elkaar (2004 en 2005) de FIFA-trofee voor beste speler ter wereld op.
Ronaldinho is bovendien de enige voetballer in de geschiedenis die de UEFA Champions League, de Copa Libertadores en het WK won, en ook nog eens tot de beste speler ter wereld werd verkozen door de FIFA.
Maar daar stopte het niet, want in 2005 won Ronaldinho ook de Gouden Bal, een andere belangrijke voetbalprijs.
In maart 2006 was Ronaldinho de meest waardevolle voetballer ter wereld met een geschatte marktwaarde van 47 miljoen euro.
Na zijn passage bij Barcelona verhuisde Ronaldinho naar AC Milan, waar hij opnieuw zou schitteren met zijn techniek en creatieve ingevingen. Hij beleefde in de Italiaanse modestad een paar goede jaren op het veld - en misschien ook ernaast - voordat hij zijn laatste wedstrijd speelde voor de Rossoneri, waarmee zijn Europese avontuur eindigde in 2010.
Op 11 januari 2011 werd Ronaldinho voorgesteld in het bomvolle Gávea-stadion van Flamengo, een club uit Rio de Janeiro. Maar na anderhalf jaar zonder veel succes ruilde hij Rio in voor Atlético Mineiro.
Ronaldinho trok in juni 2012 naar Atlético-MG en werd een waar idool voor de fans van de 'Galo Alvinegro'. Hij won een Campeonato Mineiro (2013), een Copa Libertadores da América (2013) en een Recopa Sudamericana (2014).
Op dat moment was de sportieve carrière van Ronaldinho al in verval. In Milaan had hij een reputatie opgebouwd als stevig fuifbeest, een levensstijl die hij alleen maar verderzette toen hij in Brazilië was.
Voordat hij zijn voetbalschoenen aan de wilgen hing, speelde Ronaldinho ook voor het Mexicaanse Querétaro Fútbol Club en Fluminense.
In 2015 werden de speler, zijn broer Roberto de Assis Moreira en het bedrijf Reno Construções e Incorporações veroordeeld voor milieuschade. De rechtbank van Rio Grande do Sul bepaalde dat ze 800.000 BRL (160.000 Amerikaanse dollar) aan schadevergoeding moesten betalen, aldus Globo.
In 2020 was Ronaldinho de beschuldigde in een collectieve civiele procedure waarbij 300 miljoen BRL (57,8 miljoen Amerikaanse dollar) werd geëist voor financiële en morele schade.
Volgens het tijdschrift Valor Investe beloofde de groep 18K Ronaldinho opbrengsten van 2% per dag op cryptocurrency-toepassingen, maar werd het geld van investeerders geblokkeerd.
De problemen van Ronaldinho bereikten een hoogtepunt in maart van hetzelfde jaar, toen hij en zijn broer werden gearresteerd in Paraguay nadat ze het land waren binnengekomen met valse paspoorten. Ze brachten ongeveer 32 dagen door in de gevangenis en kregen daarna bijna 5 maanden huisarrest in een hotel in Asunción.
Volgens de krant Deutsche Welle moesten zowel Ronaldinho als zijn broer boetes betalen in de vorm van "sociale reparatie" en de kosten van het proces dekken. De verdediging van Ronaldinho hield vol dat de voormalige voetballer niet wist dat zijn paspoort vervalst was.
Het proces, waarbij ook andere beschuldigingen werden aangevoerd zoals het witwassen van geld, werd pas afgesloten op 24 augustus 2021, een jaar nadat de voormalige speler was teruggekeerd naar Brazilië.
In februari 2023 nam Ronaldinho deel aan de 8e ronde van de Kings League, in het CUPRA Arena-stadion in Barcelona.