Saoedi-Arabisch voetbal: geen WK 2030 maar wel grote plannen

Als voetballiefhebber zal het je niet ontgaan zijn dat er de laatste tijd steeds meer gesproken wordt over de Saoedi-Arabische Roshn Saudi League. Enkele wereldsterren van het spelletje hebben besloten om naar Saoedi-Arabië te verhuizen met transfers die we nog niet eerder hebben gezien. Waarom gebeurt dit en zal deze trend zich doorzetten?

Saoedi-Arabië is een land met een enorme rijkdom, voornamelijk vanwege zijn ongelooflijke olievoorraden. Het staatsoliebedrijf Aramco is het op twee na grootste bedrijf ter wereld qua beurswaarde, met een waarde van meer dan twee triljoen dollar. In het land wordt momenteel hard gewerkt aan de diversificatie van de economie en sport wordt gezien als een drijvende kracht hierachter.

Het Saoedische Public Investment Fund (PIF) is het Saoedische staatsinvesteringsfonds dat in de jaren 1970 werd opgericht en als doel heeft om geld van de staat zowel intern als internationaal te investeren. Kroonprins Mohammed bin Salman is de huidige premier van Saoedi-Arabië en hoofd van het PIF.

Voetbal is altijd populair geweest in Saoedi-Arabië, met twee clubs in zowel Riyad als Jeddah. Al Hilal en Al Nassr uit Riyad en Al Ahli en Al Ittihad uit Jeddah zijn door de PIF uitgekozen om in te investeren, waarbij het fonds een belang heeft van 75% in elke club.

Voor buitenstaanders lijkt dit misschien een vreemde constructie, met één instelling die eigenaar is van de vier grootste clubs, maar de Saoedi's zien het als een manier om het niveau van de competitie als geheel te verhogen. Als deze vier clubs sterren kunnen aantrekken, kan dat meer investeringen aantrekken en kan de competitie uitgroeien tot een competitieve competitie.

Na zijn controversiële vertrek bij Manchester United was Cristiano Ronaldo een transfervrije speler en Al Nassr greep de kans om de Portugees binnen te halen met beide handen. Dit was een intentieverklaring van de Saoedi's, die zo lieten zien dat ze er alles aan willen doen om de grote sterren te strikken. In dit geval kost het Al Nassr 215 miljoen dollar per jaar om de ex-Real Madrid ster aan zich te binden.

Al Ittihad liet zich niet aftroeven door hun stads- en competitierivaal en stelde Balon d'Or-winnaar Karim Benzema voor in hun King Abdullah Sports City-stadion in Jeddah. De Fransman werd verwelkomd door 62.000 fans.

Benzema benadrukte zelf al snel hoe belangrijk de komst van Ronaldo was voor het Saoedische voetbal: "Het is ook belangrijk dat Cristiano Ronaldo in Saoedi-Arabië is, want hij is een heel grote speler. Hij draagt veel bij tot het spel in dit land en dat zal het spelniveau verder verhogen."

Al Hilal is ondertussen wanhopig op zoek naar een eigen ster en wilde een legendarische rivaliteit nieuw leven inblazen door Lionel Messi te strikken na zijn vertrek bij Paris Saint-Germain. Messi is al een ambassadeur van het land, waardoor de deal logisch leek. Ondanks een tweejarige deal ter waarde van $ 1.000.000.000 koos Messi er echter voor om in de Verenigde Staten te gaan spelen.

Saoedi-Arabië is een land met een erbarmelijke reputatie op het gebied van mensenrechten, waar homoseksualiteit illegaal is en vrouwenrechten worden beperkt. Het is nog niet duidelijk hoeveel andere spelers de overstap naar de Golfstaat zullen maken, maar met het geld dat op tafel wordt gelegd, zal het moeilijk zijn om 'nee' te zeggen.

De Saudi Pro League staat momenteel op de 58e plaats in de wereld, wat vergelijkbaar is met de Italiaanse Serie C. Om de competitie te laten uitgroeien tot het niveau van een Europese topcompetitie lijkt dus nog een lange weg te gaan, en dit is zeker niet de eerste keer dat een land zich een weg naar de top van het voetbal probeert te kopen ...

Halverwege het vorige decennium wilde de Chinese Super League iets gelijkaardigs doen door sterren als Hulk en Ramires van respectievelijk Zenit Sint-Petersburg en Chelsea binnen te halen. De competitie leek voorbestemd om grote sterren aan te trekken. Zo tekende Oscar voor Shanghai SIPG toen hij pas 25 jaar oud was en nog steeds op de top van zijn kunnen. Zijn weekloon van £ 400.000 was ongekend voor die tijd.

Uiteindelijk viel China's plan in duigen door een koerswijziging in prioriteiten, waarbij de staat besloot dat voetbal slechts een beperkte rol hoefde te spelen in zijn wereldwijde politieke machtsspel. Belastingen en loonplafonds maakten slechts een paar jaar na het begin ervan een einde aan de plannen.

Het PIF heeft momenteel een meerderheidsbelang in Newcastle United en hun investering lijkt nu al vruchten af te werpen: de Noord-Engelse club eindigde op de vierde plaats in de Premier League en verzekerde zich zo van Champions League-voetbal voor volgend seizoen. Het bezitten van een club van het kaliber van Newcastle is een belangrijke stap voor de Saoedi's en ze zullen The Magpies gebruiken als hun uithangbord in het buitenland.

Het plan in de Saudi Pro League is volgens Adam Crafton (The Athletic) eenvoudig: "Saoedi-Arabië is geïnteresseerd in eigenlijk elke beroemde speler boven de 30 jaar. Dat lijkt momenteel de doelgroep. Ze willen grote namen, ze willen een klepper." N'Golo Kanté is de meest recente grote naam die in verband wordt gebracht met een transfer naar het Midden-Oosten.

Afgezien van de controverses zal een nieuwe, machtige competitie voor grote namen zeker voor meer interesse zorgen in het voetbal. Het zullen niet langer alleen de grootste clubs in Europa zijn die deze getalenteerde spelers binnenhalen, maar misschien ook de door de staat gesteunde Saudi Pro League en zijn nieuwe gecreëerde top 4.