Union SG: van de Belgische tweede klasse naar een Europese kwartfinale

Voetbal is soms een sport van sprookjes. Royale Union Saint-Gilloise (Union SG) is daar een geweldig voorbeeld van. De club groeide van een tweedeklasser uit tot vicekampioen en een Europese kwartfinalist. Laten we eens kijken hoe ze dat voor elkaar kreeg.

Union SG zag in 1897 het levenslicht. Sinds jaar en dag is het Joseph Marienstadion de thuisbasis van de club.

De club schoot als een komeet naar de top en voetbalde in de eerste helft van de twintigste eeuw een fraai palmares bijeen.

Union SG won maar liefst 11 Belgische landstitels. De eerste in 1904 en de laatste in 1935. In de periode 1933-35 bleef de club ook 60 wedstrijden ongeslagen in de Belgische competitie. Dat record staat nog steeds op de tabellen.

Na die successen zou Union SG steeds meer moeite hebben om bij te blijven in de steeds moderner wordende voetbalwereld en zijn plaats aan de Belgische top verliezen. Brusselse broer RSC Anderlecht werd de dominante club in Brussel en België, terwijl Union zijn plaats probeerde te vinden in het veranderende voetballandschap.

In 1949 zou Union SG voor het eerst degraderen, maar na twee jaar keerde de club al terug naar de eerste klasse. Union bereikte daarna de halve finales van de Jaarbeursstedenbeker, maar zou in 1973 opnieuw degraderen. Het zou daarna bijna vijf decennia duren voordat de club terug zou keren op het hoogste Belgische voetbalniveau.

In de daaropvolgende decennia zou Union in de tweede, derde en zelfs vierde klasse spelen. Totdat ondernemer, professioneel pokerspeler en Brighton-eigenaar Tony Bloom de club in 2018 kocht met maar één ambitie: van de tweedeklasser Union weer een eersteklasser maken.

De komst van Bloom gaf Union nieuwe energie. De club versloeg grote broer RSC Anderlecht in de zestiende finales van de Belgische beker met 0-3.

De toekomst begon er steeds rooskleuriger uit te zien voor Union. In 2021 promoveerde de club terug naar de eerste klasse nadat het RWDM had verslagen in de play-offs.

Na 48 jaar kon Union zijn terugkeer vieren naar het hoogste Belgische niveau. De toenmalige coach, Felice Mazzu, en de spelers maakten zich klaar om het beste van zichzelf te geven op het hoogste niveau.

De terugkeer van Union naar de eerste klasse zou niet onopgemerkt blijven. De club verraste alles en iedereen en eindigde het jaar helemaal bovenaan.

Union zou het reguliere seizoen afsluiten op de eerste plaats en begon te dromen van zijn twaalfde Belgische landstitel. Club Brugge bleek in de komende play-offs de grootste concurrent voor de titel.

Een 1-0-nederlaag in Brugge bleek cruciaal in de titelrace. Club Brugge zou daarna zijn derde opeenvolgende titel pakken, en Union werd tweede.

Dankzij die tweede plaats mocht Union voor het eerst in zijn geschiedenis aantreden in de voorrondes van de Champions League.

Union werd daarin uitgeloot tegen de Schotse topclub Rangers. De Belgen verrasten Steven Gerrard en zijn spelers in eigen huis en wonnen met 2-0. In Ibrox zette Rangers de scheve situatie echter recht met een 3-0-overwinning. Union was uitgeschakeld in de Champions League, maar mocht wel naar de Europa League.

Daar toonde Union nog maar eens zijn klasse op het Europese toneel. De club won een groep met Union Berlin, Braga en Malmö. Union stootte door naar de achtste finales, waarin het opnieuw Union Berlin trof. De Belgen speelden 3-3 gelijk in Duitsland en wonnen thuis met 3-0, waardoor ze een historische plaats in de kwartfinales afdwongen.

Ondertussen bleef Union ook in België zijn klasse bewijzen. De ploeg van Karel Geraerts viel nooit uit de top vier en zal later dit jaar in de play-offs voor de titel spelen.

De huidige ploeg van Union telt enkele uitstekende spelers. Sleutelfiguren zijn onder meer aanvoerder Teddy Teuma (foto), spits Victor Boniface en verdediger Christian Burgess.

Union hoopt dit jaar te doen wat vorig jaar niet lukte: de titel winnen. Dit seizoen lijken KRC Genk en Royal Antwerp FC de grootste concurrenten te worden van de Brusselse club.

In de kwartfinales van de Europa League speelt Union dan weer tegen het Duitse Bayer Leverkusen. Een serieuze test voor de club. Kunnen Geraerts en co het weer voor elkaar krijgen?

Wat het seizoenseinde ook brengt voor Union, de club beleeft een droom die alleen maar beter lijkt te worden.