Van Aert, Van der Poel en Pogacar: het verhaal van de 'Grote Drie' in het wielrennen

Wout van Aert, Mathieu van der Poel en Tadej Pogacar; het zijn drie namen als een klok die het wielrennen aantrekkelijker dan ooit maken. Week na week verzorgen de show op de fiets en strijden ze met elkaar voor de zege. Maar hoe zijn hun onderlinge relaties, wie heeft welke kwaliteiten en wie zal naar verwachting waar uitblinken dit jaar?

De rivaliteit tussen Wout van Aert en Mathieu van der Poel gaat terug tot de jeugdcategorieën. De twee vochten toen al talloze duels uit in het veldrijden en dreven elkaar toen al tot het uiterste. Iets wat ze vandaag de dag nog steeds doen.

Met als geboortejaar respectievelijk 1994 en 1995 zijn Van Aert en Van der Poel van een iets oudere generatie dan Tadej Pogacar. De Sloveen werd geboren in 1998, maar ook hij liet bij de jeugd al zijn onmiskenbare talent bewonderen.

Van Aert en Van der Poel zijn al jarenlang rivalen en worden in de pers ook zo afgeschilderd. Het respect tussen beiden is echter heel groot.

"We pushen elkaar al meer dan tien jaar naar een hoger niveau," vertelde Van der Poel in een interview na het WK veldrijden in Hoogerheide. "Zoiets heb ik nog nooit gezien in de cross. Na onze carrière zullen we trots terugkijken op deze duels."

Van Aert en Van der Poel kennen elkaar dus al jaren van in het veldrijden, maar verlegden later beiden hun focus naar de weg. Daar maakte Pogacar grote sier in de Ronde van Frankrijk en later ook steeds meer in de klassiekers. De drie kruisten de degens steeds meer en zo ontstond stilaan het begrip de 'Grote Drie' in het hedendaagse wielrennen.

Samen verzorgen ze zowat elke wedstrijd de show en het spektakel. Een mooi voorbeeld was de E3 Saxo Bank Classic van 2023, waarin ze iedereen op achterstand reden en samen naar de meet gingen. Het was uiteindelijk Van Aert die met een machtige sprint aan het langste eind trok.

Niet veel later was het opnieuw prijs in de Ronde van Vlaanderen. De drie kleurden de koers. Pogacar ging er finaal alleen vandoor en troefde Van der Poel af. Van Aert werd na een slopende en legendarische koers vierde.

Van Aert, Van der Poel en Pogacar komen elkaar vaak tegen in het wielrennen, maar zijn elk op hun eigen manier uniek als wielrenner. Laten we eens kijken naar hun eigen specifieke kwaliteiten.

Wat kan Van Aert niet? De ster van Team Jumbo-Visma ontpopte zich door de jaren heen tot een topsprinter, een specialist in het klassieke werk en een tijdrijder van wereldformaat. Om dan nog maar te zwijgen van de exploten die hij ook al liet zien in de bergen en het veldrijden. Kortom: een alleskunner.

Het pure talent druipt er vanaf. Van der Poel speelt met de pedalen wanneer hij dat wil en heeft een explosieve versnelling als geen ander in het wielrennen. Als de Nederlander zijn zinnen ergens op zet, dan bereikt hij dat doel meestal, ongeacht de wielerdiscipline.

Niemand die met een grotere glimlach op het gezicht rondrijdt in het wielrennen. Pogacar amuseert zich op de fiets en dat vertaalt zich in topprestaties op verschillende terreinen. Bergop kent het Sloveense wonderkind bijna zijn gelijke niet, maar ook in het klassieke werk is hij steeds meer onnavolgbaar. De Ronde van Frankrijk én de Ronde van Vlaanderen winnen, het is weinigen gegeven.

Laat het duidelijk zijn: Van Aert, Van der Poel en Pogacar hebben bakken talent. Dat wisten ze om te zetten in een palmares om u tegen te zeggen. Maar in welke koersen zullen ze dit jaar naar verwachting hun klasse nog laten zien?

Van Aert maakt zoals de voorbije jaren traditioneel een doel van het klassieke voorjaar en de Ronde van Frankrijk. In La Grande Boucle zal hij ongetwijfeld opnieuw voor het groen gaan en verschillende ritten proberen te winnen. In augustus zal Van Aert in Schotland naar verwachting ook op zoek gaan naar zijn eerste regenboogtrui.

Ook Van der Poel richt zich volop op de voorjaarsklassiekers, om daarna de pijlen te richten op de Tour. In Frankrijk zal hij ongetwijfeld voor een of meerdere ritzeges gaan en ploegmaat Jasper Philipsen zo goed mogelijk bijstaan in de strijd voor het groen. Ook het WK in Schotland lijkt een kolfje naar de hand te kunnen worden van de Nederlander.

Bij Pogacar ligt de focus iets anders. De Sloveen wil na zijn winst in de Ronde van Vlaanderen schitteren in de Ardennenklassiekers, en verwacht wordt dat hij dat ook zal doen. Daarna gaat het via de Ronde van Slovenië naar de Ronde van Frankrijk, waar hij naar alle verwachting zal meestrijden voor de eindwinst. Jonas Vingegaard, de winnaar van vorig jaar, lijkt opnieuw zijn grootste concurrent te gaan worden.

Drie verschillende renners, drie verschillende profielen. Van Aert, Van der Poel en Pogacar hebben hun eigen kwaliteiten en brengen de wielersport op hun eigen manier ongelooflijk veel bij. Maar één ding staat vast: we moeten genieten van deze drie genieën zolang we nog kunnen.