Van het podium naar de gevangenis: de ondergang van Marion Jones

Marion Jones, een voormalige professioneel basketbalspeelster en Amerikaanse atlete, behaalde drie gouden medailles op de Olympische Spelen van 2000.

Vanwege het gebruik van prestatie-bevorderende medicijnen werd haar carrière gekenmerkt door controverse en inspecties. Hierdoor werden al haar Olympische medailles haar ontnomen.

Laten we terugkijken op haar turbulente carrière als multisportatleet.

Jones is geboren op 12 oktober 1975 in Los Angeles, Californië. Ze was op jonge leeftijd al een prominente atlete. Haar familie koos ervoor om te verhuizen, zodat ze kon strijden in de beste middelbare schoolteams.

Toen Jones 12 jaar oud was, nam ze al deel aan internationale baanraces en behaalde ze een zilveren medaille op de 4x100 meter tijdens de Wereldkampioenschappen junioren in 1992 in Zuid-Korea.

Hoewel Jones succesvol was in atletiek, werd ze in 1993 ook verkozen tot California's Division One Player of the Year. Ze ontving een volledige basketbalbeurs en ging naar de University of North Carolina (UNC).

Volgens goheels.com had Marion Jones een geweldige basketbal-carrière bij UNC. Ze behaalde een gemiddelde van 16,8 punten gedurende haar drie seizoenen en won de nationale titel in 1994.

Na haar afstuderen aan UNC in 1997, richtte Jones zich op de atletiek en won ze twee gouden medailles op de wereldkampioenschappen. Eén op de 100 meter sprint en de andere op de 4x100 meter in 1997. Op de wereldkampioenschappen in 1999 won ze nog een medaille op de 100 meter sprint.

Marion Jones was het 'Gouden Kind' van de Amerikaanse atletiek. Ze werd de eerste atlete in de atletiek die vijf medailles won op de Olympische Spelen in 2000.

Ze won gouden medailles op de 100 meter sprint, 200 meter sprint en als lid van het 4x400 meter team. Naast haar gouden medailles, behaalde ze ook brons op zowel het verspringen als de 4x100 meter estafette.

Gedurende een groot deel van haar carrière werd Jones verdacht van het gebruik van prestatiebevorderende middelen. In 2003 leidde een federaal onderzoek door de Bay Area Laboratory Co-Operative tot beschuldigingen tegen Jones door BALCO-oprichter Victor Conte en haar ex-man CJ Hunter.

Jones werd beschuldigd van het gebruik van verboden middelen voor en tijdens de Olympische Spelen van 2000. Ze was nooit betrapt op doping gebruik en testte altijd negatief. Ze ontkende de beschuldigingen dan ook.

In 2006 werd Jones positief getest op een verboden stof, maar na een vervolgtest werd ze vrijgesproken. Echter, een jaar later werd ze schuldig bevonden omdat ze gelogen had in federale onderzoeken. Ze had steroïden gebruikt.

Nadat ze in 2000 had bekend dat ze steroïden had gebruikt om haar prestaties te verbeteren, werden al haar resultaten vanaf september 2000 officieel ongeldig verklaard door de International Association of Athletics Federation.

Een maand later, in december 2007, ontnam het Internationaal Olympisch Comité Jones de vijf Olympische medailles die ze had gewonnen op de Olympische Spelen in Sydney.

Volgens de New York Times zei Jones: "En dus is het met grote schaamte dat ik voor jullie sta en je vertel dat ik jullie vertrouwen heb geschonden. Ik heb jullie in de steek gelaten. Ik heb mijn land in de steek gelaten. En ik heb mezelf in de steek gelaten."

In januari 2008 werd Jones officieel veroordeeld tot zes maanden gevangenisstraf wegens het liegen tegen federale rechercheurs over haar gebruik van steroïden. Ook heeft ze gelogen over haar betrokkenheid bij een  fraudezaak.

Jones begon haar straf op 7 maart 2008 in de Carswell-gevangenis in Fort Worth en werd op 5 september 2008 vrijgelaten.

Na haar vrijlating uit de gevangenis probeerde Jones haar basketbal-carrière nieuw leven in te blazen door zich in 2010 aan te sluiten bij de Tulsa Shock van de WNBA.

Volgens basketball-reference.com behaalde Jones in een WNBA-carrière van 47 wedstrijden gemiddeld 2,6 punten, 1,3 rebounds en 0,5 assists.

Volgens sportscasting.com is Jones momenteel gevestigd in Texas. Hier runt ze haar eigen bedrijf en werkt ze als personal trainer bij het trainingsprogramma Camp Gladiator in Austin.