Waar is Michael Rasmussen, de geletruidrager van Rabobank die in 2007 uit de Tour werd gezet?

Op 25 juli 2007 verbaasde Michael Rasmussen de Tour de France door met de gele trui om de schouders de 16e etappe met aankomst op de Col de l'Aubisque te winnen. De Deen leek op weg naar zijn eerste eindzege in La Grande Boucle, maar werd diezelfde avond nog ontslagen door zijn ploeg Rabobank.

De wielerwereld was in shock. De gele trui en onbetwiste leider van de Tour vertrok met gebogen hoofd. De reden? Hij ontdook dopingcontroles voor de start van de Tour en had tegen zijn ploeg gelogen over zijn whereabouts.

Rasmussen werd voor twee jaar geschorst na deze affaire en zijn leven zou nooit meer hetzelfde zijn. We blikken terug op de carrière van de 'kip uit Tølløse', een man die gebroken werd door doping.

Rasmussen werd geboren op 1 juni 1974 in het Deense Tølløse. Hij begon zijn wieleravontuur in het mountainbiken en werd in 1995 op 25-jarige leeftijd wereldkampioen in deze discipline.

Met zijn 1,75 m en 59 kg had de Deen het profiel van een klimmer. Hij was maniakaal en droeg zelfs te kleine schoenen om gewicht te besparen op de fiets.

Hij begon zijn professionele carrière in 2002 bij CSC-Tiscali. Na "zeer verdachte" bloedtesten besloot de ploeg zijn contract echter niet te verlengen.

Rasmussen belandde in 2003 uiteindelijk bij Rabobank. In zijn eerste jaar bij de Nederlandse ploeg eindigde hij 7ᵉ in de Vuelta en won hij een etappe.

Ondanks zijn grote potentieel boekte Rasmussen nog niet de resultaten waar hij op hoopte, maar dat zou veranderen in de Tour van 2005. De Deen, die zeer offensief reed, maakte indruk door het bergklassement te winnen en zevende te worden in het algemeen klassement, met een ritzege als bonus.

De Deen ontpopte zich toen tot de belangrijkste klimmer van zijn ploeg. In 2006 deed hij het opnieuw en won hij de bolletjestrui en een etappe in de Tour. In de aanloop naar die Tour miste hij echter een eerste dopingtest op 24 maart 2006.

Na twee bolletjestruien trok de Deen met grote ambities naar de Tour van 2007: hij wilde de gele trui winnen. Hij veroverde de leiderstrui tijdens de achtste etappe naar Tignes en pakte onderweg ook de bollen.

Iedereen verwachtte echter dat de Rabobank-renner zou breken in de tijdrit met start en finish in Albi. De pure klimmer reed echter uitstekend, eindigde elfde en maakte tijd goed op directe concurrenten zoals Alejandro Valverde.

In de Pyreneeën leek de Deen ongenaakbaar en verpulverde hij al zijn rivalen in de 16ᵉ etappe naar de Col d'Aubisque. Nadat hij zijn rivalen op afstand had gezet, won hij solo onder gefluit en applaus.

Diezelfde avond maakte Rabobank echter een einde aan de droom van de Deen door hem te ontslaan, nadat de ploeg had ontdekt dat hij opzettelijk een dopingtest had gemist voor de Tour en tegelijkertijd had gelogen over zijn whereabouts.

Rasmussen had zijn team verzekerd dat hij van 4 tot 26 juni in Mexico had getraind, waar zijn schoonmoeder woont. De voormalige Italiaanse wielrenner Davide Cassani beweerde echter dat hij hem in die periode in Italië had gezien. Nadat hij uit de Tour was gezet, zei de Deen: "Ik was niet in Italië, helemaal niet. Dit is het verhaal van één man, die denkt me herkend te hebben. Maar er is niet het minste bewijs."

Rasmussen werd doelwit nummer één van het Franse publiek en haalde wereldwijd de krantenkoppen. De Deen raakte vervolgens in een ernstige depressie en gaf zelfs toe dat hij zelfmoord wilde plegen.

Rasmussen werd voor twee jaar geschorst door het Internationaal Sporttribunaal (TAS), maar maakte op 27 juli 2009 zijn comeback in Denemarken voor een grote menigte die de kampioen toejuichte. Rasmussen vond zijn vorm echter nooit terug: zijn beste resultaat was een tweede plaats in de Ronde van Servië in 2011.

In 2013 besloot hij een punt te zetten achter zijn professionele carrière en na de bekentenis van Lance Armstrong klapte ook Rasmussen uit de biecht: "Ik heb epo, groeihormoon, insuline en ook cortisonen gebruikt en bovendien bloedtransfusies ondergaan. [...] Na deze bekentenis ben ik blij dat ik deze last niet langer hoef te dragen. Vanaf vandaag stop ik met mijn wielercarrière en wil ik samenwerken met de autoriteiten om de problemen op te lossen."

De Deen gebruikte doping van 1998 tot 2010 en geeft in het boek van Gul Feber uit 2013 toe dat hij een intra-familiaal dopingschema wilde opzetten, waarbij hij bloedzakken van zijn vader zou gebruiken voor transfusies. Hij beweerde ook dat de hele Rabobankploeg doping gebruikte tijdens de Tour van 2007.

In 2014 werd de voormalig kampioen columnist voor de Deense krant Ekstra Bladet. In 2022 gaf hij ook aan dat hij mountainbikeleraar was geworden, waarmee hij terugkeerde naar zijn eerste liefde.

Volg ons op MSN om elke dag de beste artikelen te ontvangen